کد مطلب:17152 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:2

گنجینه پرسمان » احكام

طبق آيه « و ما ارسلنا من رسول الا بلسان قومه؛ هيچ پيامبري از ميان جمعيتي بر نخواست مگر اين كه با زبان همان جمعيت با آنها سخن گفته و كتاب آسماني وي نيز به زبان همان مردم بوده است » . بنابراين اگر نبوت يك پيامبر مخصوص بهمان قوم باشد ، اين روش بسيار پسنديده خواهد بود و اگر نبوت وي جهاني و براي عموم افراد جهان باشد ، چرا بايد كتاب وي به زبان قوم يعني ( مانند عربي نسبت به پيامبر اسلام ) باشد ؟

اگر روز بعثت پيامبر اسلام ، يك زبان جهاني و بين المللي وجود داشت كه همه مردم آن روز بآن زبان آشنايي مي داشتند و با آن مكالمه مي كردند در اين صورت جا داشت كتاب آسماني او ، بهمان زبان بين المللي باشد ، در صورتي كه در آن روز چنين مطالبي وجود نداشته و تاكنون نيز اين موضوع تحقق نپذيرفته است .
پيامبراني كه براي هدايت عموم ، اعزام شده اند از آنجا كه در وهله اول با قوم خود سروكار داشتند ، بايد كتاب آسماني آنها به زبان قوم آنان باشد ، سپس بايد از طرق مختلف معارف و برنامه هاي خود را در ميان ساير اقوام و ملل منتشر سازند .
امروز دانشمندان هر كشور ، سعي مي كنند كتابهاي خود را به زبان مردم همان كشور بنويسند ، با آنكه محتويات كتاب آنها به هيچ وجه اختصاص به مردم محيط آنها ندارد .
از آنجا كه پيامبر اسلام از ميان يك امت عربي برخاسته و در مرحله نخست سروكار او با اقوام و ملل عرب بوده از اين نظر كتاب او به يكي از زبانهاي زنده و وسيع جهان كه همان زبان عربي است ، بوده است ، در صورتي كه قوانين و احكام او مربوط به عموم جهانيان است .
بنابراين عربي بودن قرآن هيچگونه منافاتي با جهاني بودن اسلام ندارد ، به عبارت روشن تر آيه بالا مي گويد كتاب هر پيامبري را به زبان قوم او فرستاديم نه اينكه نبوت و رهبري او مخصوص به همان امت بوده است .
و اين كه زبان يك پيامبر و يا كتاب او به زبان قوم او بوده و هرگز گواه بر اختصاص نبوت او به قوم وي نيست ، بلكه بايد از طرق ديگر ، خصوصي و يا عمومي بودن آئين او را بدست آورد .
اين هم روشن است كه اسلام فوق نژاد و زبان است و تمام جهان را وطن خود مي داند ، و عربي بودن قرآن كه سرچشمه آن عدم وجود يا زبان بين المللي است دليل بر نژادي بودن اسلام نخواهد بود . درباره جهاني بودن اسلام مدارك زيادي در دست داريم كه اينجا جاي شرح آن نيست .